Nee betekent in de zee!

Op mijn achterbank een knalrode zak met daarin een draaidop van een oliepijp. Kado van de baas van Bek & Verburg. Na een ontmoeting en werkbezoek in Rotterdam Botlek rijd ik terug met een voor mij kostbaar relikwie.

Door Jan Douwe Kroeske, 12 april 2017

Een paar dagen eerder had ik de baas aan de telefoon.
– ‘Naar ik begrijp, meneer van Mullem, past Bek & Verburg perfect in het verhaal dat wij met SummerLabb willen vertellen.’
– ‘Zeg maar Daan, hoor. Dat zegt iedereen hier. Maar vertel, wat is er dan zo mooi aan jullie verhaal?’
– ‘Wij willen graag de spannende, verrassende kant van onze toekomst vertellen; een schonere toekomst.’
– ‘Ja, over schoon maken weten wij alles. Nou weet je wat, jongen, kom volgende week maar naar de Botlek, dan praten we verder. Mijn kleinzoon Kenny is er dan ook.’

In alle vroegte ontmoet ik op een typisch Maasvlakte-achtig industrieterrein Daan van Mullem. Ik krijg koffie, een hand van kleinzoon Kenny en even later wandelt ook mijn collega Charlotte binnen. Het team van vier voor een kennismakingsgesprek zit en praat over ons komend duurzaamheidspaviljoen SummerLabb op Sail Den Helder. Omdat Bek & Verburg ook daar een bedrijfsonderdeel heeft, vinden Daan en Kenny het belangrijk dat Bek & Verburg bij ons kan vertellen waarom zij iets doen wat uniek in de wereld is.

Wat ik niet weet, wat niemand weet, ook niet buiten Nederland, is dat er een bedrijf bestaat dat rode zakken uitdeelt aan alle commerciële zeeschepen om daar hun afval in te doen in plaats van het over de reling te sodemieteren. Nederland bedacht een regeling, Bek & Verburg voert het uit.
En de hele wereld doet mee. Sterker nog: al dobberend over de wereldzeeën sparen de zeeschepen hun afval op om het in Nederlandse havens over te dragen aan de mannen van Bek & Verburg.

In de eerste twintig minuten van ons gesprek vallen wij van SummerLabb van verbazing in verbazing. We stellen vragen, Daan en Kenny vertellen. Over maar liefst 180 verschillende afvalstromen, over een recyclepercentage dat in de afgelopen jaren gegroeid is van 7% naar 93% en over die bereidwilligheid van scheepsvaarders om klein en groot afval te reserveren voor de ophaaldienst uit Nederland.
Oh ja, Daan bedacht de slogan en Van Gansewinkel ging ‘m voeren: Afval bestaat niet.

Kleinzoon Kenny kan er ook wat van. Als we in onze rondleiding ergens een deur dicht doen, kijkt hij me aan en maakt een volzin waar menig reclamebureau een goedbetaalde rekening voor zou sturen: ‘Als wij nee zeggen, dan weten we waar het terecht komt: in de zee! Daarom zeggen wij nooit nee.’

En als Daan een boeiend verhaal begint over de goed bewaarde Dynema-vezels van DSM, zien we als klapstuk de jongste aanwinst van Bek & Verburg: de elektrische afval-ophaler Envotis IX, volledig elektrisch aangedreven en met in haar laadruim tientallen lege containers, klaar om gevuld te worden met het afval van de zee. Grootvader en kleinzoon vertellen het allemaal met trots. Zo gaat dat!

Mijn camera is bijna moe van het vele klikken. Op deze lenteachtige woensdagochtend ziet elke goedgevulde afvalcontainer er uit als een decorstuk in een rauw, natuurgetrouw theaterstuk. Dat afval zo mooi kan kleuren.


Links:
SummerLabb
Bek & Verburg
Sail Den Helder